Voorbije activiteiten in beeld en woord

Onze succesvolle “traditie” van Orgel op de Noen ging deze zomer opnieuw van start op maandagmiddag in augustus in de Sint-Antoniuskerk. Dit jaar de “lustrum”-editie op het nu 150-jarige Vermeersch-orgel en weer voor een talrijk publiek.

Een hele verscheidenheid aan orgelwerken met telkens een andere talentvolle organist. Onze eigen organist Koen Maris bracht als eerste een waaier van Bach’s orgelwerken, waarin vele aspecten en klankkleuren van diens oeuvre aan bod kwamen.

Jan Van Mol, die een omvangrijke internationale carrière als organist heeft opgebouwd en vele jaren geleden in onze kerk begon, bracht verschillende werken van Bach’s eerder onbekende Duitse tijdgenoten, verrassend mooi.
Lieve Van de Rostyne gaf veel uitleg over alle muzikale aspecten van de orgelwerken en bracht verscheidene werken van Bach’s tijdgenoten uit andere Europese landen, o.a. van Engelse componisten met een heel andere klankkleur.
Nicolas De Troyer, nu organist van de Sint-Baafskathedraal in Gent, bracht, in harmonieus samenspel met de klank van de hoboiste Ilse Barbaix, weer een heel andere soort ook, ‘moderne’, orgelwerken.

Een zeer geapprecieerde primeur was het grote scherm vooraan in de kerk. Dat toonde de virtuositeit van de organisten aan hun orgel in close-up.

Veel leden DF kennen “De Donk” als hun woonplaats, uit hun jeugd, …

We luisterden dan ook nieuwsgierig naar de verhalen van onze gids Francis Dierckxsens, norbertijn en rasechte Brasschaatenaar.

De wijk evolueerde van een landbouwgebied naar een wijk van grootgrondbezitters met kastelen en dienstgebouwen, met parken en grote tuinen:  het Bisschoppenhof, het Kasteel Voshol, het Kasteel Ter Borcht, Eikelenberg, Vriesdonk.

De industriële revolutie bracht handel en nijverheid. Welstellende Antwerpenaren zochten ‘een buitenverblijf’. Geldnood deed grootgrondbezitters hun landerijen verkavelen.

De namen van nieuwe straten herinneren ons aan de bewoners, de begroeiing (de Eikenlei, nu zonder eiken) of omdat zonen in het leger gediend hadden (de Oudstrijderslei). De Sint-Ludgardis Openluchtschool en het Sint-Michielscollege vingen de kinderen uit de nieuwe gezinnen op.

En dan “la petite histoire”:

– het verdachte overlijden van het “Tigra”meisje, die met haar mooie ogen het sigarettenpakje mocht sieren;

– het korte verblijf van Prinses Marie-Josée aan de Voshollei bij het begin van WO1 voor ze naar een school in Engeland vertrok;

– Nicole Kidman die een chique villa huurde in de wijk Vriesdonk tijdens opnames voor ‘Grace of Monaco’ in Lint. In Brasschaat kon ze incognito verblijven.

Unaniem applaus voor onze gids. Het was de moeite waard.

Onze gids startte met het verhaal van het leven van Norbertus.

Norbertus, geboren in 1075, werd priester gewijd in 1115. Volgens de legende bracht een  bliksemschicht bij klaarlichte hemel hem tot ommekeer. Hij schonk zijn bezittingen aan de armen en wilde de mensheid dienen. In Prémontré stichtte hij het eerste klooster van de premonstratenzers.

In 1124 werd hij naar Antwerpen gezonden om het tanchelisme te bestrijden. Hij stichtte daar de Sint-Michielsabdij. Van daaruit volgden later de abdijen van Averbode, Tongerloo, Middelburg, Grimbergen, Park te Heverlee, Postel en Leffe.

Norbertus overleed In 1131 en werd in 1582 heilig verklaard.

Topstukken van de tentoonstelling waren de glasramen van de kloosterpandgang, een ontwerptekening van Rubens, een antifonarium, de Atlas Maior en een besloten hofje. De gerestaureerde plafonds met prachtig stukwerk in de bibliotheek en de refter zijn uitzonderlijk.

Na een heerlijke maaltijd in De Abdijmolen gaven twee gidsen ons een kijk op het economisch-ecologisch functioneren van de abdij: boerderijen, visvijvers, brouwerij, bakkerij, plantentuin,   watermolen, tiendenschuur, kerkhof, boomgaard.  Het is indrukwekkend met hoeveel zorg en toewijding de restauratie deze abdij opnieuw tot leven brengt.

Wij hebben de dag gezellig afgerond met een stukje taart, abdijbier en een goed gesprek.

Doornik – de tweede oudste stad van België – was eeuwenlang één van de  religieuze en culturele centra van Vlaanderen. Al in de Romeinse tijd bestond de stad en vooral in de Middeleeuwen groeide ze  flink door de bloeiende lakenhandel. Doornik was tevens groot leverancier van wandtapijten. Hier werkten de eerste “Vlaamse Primitieven” en de steengroeven uit de buurt leverden de bouwelementen voor de eerste romaanse en gotische gebouwen in Vlaanderen. In 1513 werd de stad veroverd door koning Hendrik VIII van Engeland. Daarmee is het de enige stad in België die ooit onder Engels bewind viel.

Het erfgoed van Doornik biedt vele sporen van haar duizendjarige geschiedenis. We bewonderden het oudste belfort van België en de O.L.V-kathedraal met zijn vijf klokkentorens. We wandelden door de stad met de lakenhal, de  Pont des Trous en de vele gebouwen in art-nouveaustijl, o.a. het Museum voor Schone Kunsten (ontworpen door Victor Horta).

Jo Casaer schreef een boeiend verslag van deze uitstap. Hij verzorgde ook de fotoreportage. Mogen we je speciale aandacht vragen voor de foto van het schilderij van Theodoor Verstraete?  Deze schilder woonde vele jaren in Brasschaat en er is een straat naar hem genoemd.

Kijk en lees het verslag hier.

Telkens namen 14 belangstellenden deel aan deze fietstocht langs boeiende voorbeelden van het modernisme in Brasschaat. We bewonderden een twintigtal architecturale parels uit de perioden 1930-1940 en 1945-1975. De gebouwen van Kindervreugd en de Openluchtschool Sint-Ludgardis behoren tot deze stijl. Het modernisme is gekenmerkt door strakke vormen en verfijning, wat vooral tot uiting komt in een heel aantal privéwoningen, gelegen in Vriesdonk en Mariaburg. Sommige zijn geklasseerd als monument en erkend als beschermd erfgoed.

We hadden oog voor een vlinderdak, ‘sombrero’ en lessenaarsdak, voor bandramen, verticale lichtsleuven, ronde en lange smalle ramen, voor erkers, smeedwerk en halfronde balkons. Ook kregen we wetenswaardigheden te horen over laanbomen, straatnamen, fietsstraten en de aanleg van fietspaden.

We genoten het voorrecht binnen het domein van Sint-Ludgardis meer te vernemen over de historiek, de gebouwen en de werkwijze van de Openluchtschool. Tijdens de deugddoende koffiepauze konden we impressies uitwisselen.

Orgelpunt was het bezoek aan de woning van architect Fons Weekx, die iedereen verraste met zijn enthousiaste uitleg over zijn door hemzelf ontworpen woning: het concept, de achtergronden, de indeling, de tuin.

Davidsfonds Brasschaat schenkt het integrale bedrag van de deelnameprijs aan deze uitstappen aan Bond zonder Naam.