TIPS voor SINT of KERST
Fijne tijd om je eens in een leesboek te verdiepen.
MAS – LUISTERverhalen gevonden in de stad
Hebzuchtige reuzen, woelige liefdesavonturen, demonen en helden… Als je denkt dat je dat niet in een museum kan vinden, dan ben je mis. In het jaar van zijn 10e verjaardag pakt het MAS uit met spannende en ontroerende verhalen uit Antwerpen. Samen met schrijver en theatermaker Dimitri Leue voert het museum de collectiestukken op in een meeslepend luisterspel.
In deze expo kies je zelf hoe je loopt en welke verhalen je beluistert. Je neemt een audiogids bij de hand, spitst de oren en sluit je even af van de buitenwereld. Verdwaal in de MAS-collectie en laat je fantasie de vrije loop. Kameleonie, ons hoofdpersonage, kan niet wachten om jou haar verhalen te vertellen.
Je kan ervoor kiezen om het verhaal en het bijbehorend lied te horen, of om alleen het lied te beluisteren. De verhalen zijn geschikt voor kinderen vanaf 8 jaar. De liedjes meezingen en dansen? Daar staat geen leeftijd op!
Fietsbieb
Fietsen is leuk! Heb jij een fiets nodig?
In de fietsbib in Brasschaat leen je een kinderfiets zoals je in een bibliotheek boeken leent.
Ben je tussen 3 en 12 jaar oud? Met een jaarabonnement huur je één jaar lang een mooie kinderfiets op jouw maat. Is de fiets te klein geworden? Dan breng je hem terug en krijg je een groter exemplaar mee. Je fiets wordt bij elke keer goed nagekeken en indien nodig hersteld opdat een ander kind hem kan gebruiken. Neem samen met je mama of papa eens contact op met de Fietsbib in onze gemeente. Lees eerst hier voor meer info of mail naar fietsbieb.brasschaat@gmail.com
En wij GRoeiden op… gezien door de ogen van twee kids
GR 5 van kleine snotter tot globetrotter
Als papa ‘s avonds naar de auto fietste, hadden wij tijd om te spelen. We bouwden hele dorpen met takjes, bladeren, keitjes en gras. In onze rugzak zeulden we een bulldozer en vrachtwagen mee. Ook aan de vogels werd gedacht. Menig ornitholoog brak allicht zijn hoofd over die rare vogelnesten. Werd het wandelen al eens saai, dan klonk het: “Waar zijn we en hoeveel moeten we nog doen?” Papa wees dan naar de grond en zei: “Hier!”. “Neen, op de kaart” riepen we dan in koor. Een snoepje, eten of drinken bracht ons steeds ‘achter’ de hoek, want daar was een mooier plekje. Een trucje dat bijna altijd werkte. Naarmate de heuvels en ik groeiden, ruilde ik bulldozer en vrachtwagen voor een verrekijker en de eerste natuurgids.
Het GR wandelen heeft mij veel respect bijgebracht voor de natuur, maar ook voor oude kerken en gebouwen. Beter dan alle biologie- en geschiedenislessen samen! En dan de trots als je je eerste brood in het Frans kocht. Bergop, bergaf door de heuvels tot de witte reuzen van de Alpen. We hadden ze al zien liggen van in de Vogezen, piepkleine stipjes aan de horizon. We waren gefascineerd door de bergen, gletsjers, sterren en onweders. Vertrokken op de rug bij mama en papa en jaren later met een heuse rugzak toegekomen in Nice. Het was prachtig!
Hans De Schryver
